he bhalate avghad asate हे भलते अवघड असते

गाडी सुटली रुमाल हलले
गाडी सुटली रुमाल हलले
क्षणात डोळे टचकन ओले

गाडी सुटली पडले चेहेरे
क्षण साधाया हसरे झाले

गाडी सुटली हातामधूनी हात कापरा तरी सुटेना
गाडी सुटली हातामधूनी हात कापरा तरी सुटेना
अंतरातली ओली माया तुटुदे म्हटले तरी तुटेना

कारे इतका लळा लावूनी नंतर मग ही गाडी सुटते?
कारे इतका लळा लावूनी नंतर मग ही गाडी सुटते?
डोळ्यांदेखत सरकत जाते आठवणींचा ठिपका होते

गाडी गेली
फलाटावरी निश्वासांचा कचरा झाला
गाडी गेली
फलाटावरी निश्वासांचा कचरा झाला

गाडी गेली
डोळ्यांमधल्या निर्धारांचा पारा फुटला
गाडी गेली
डोळ्यांमधल्या निर्धारांचा पारा फुटला

हे भलते अवघड असते…
हे भलते अवघड असते…
कुणी प्रचंड आवडणारे…
ते दूर दूर जाताना…
डोळ्यांदेखत आणि
नाहीसे लांब होताना..
कुणी प्रचंड आवडणारे…
ते दूर दूर जाताना…
डोळ्यांदेखत आणि
नाहीसे लांब होताना..

डोळ्यांतील अडवून पाणी
हुंदका रोखुनी कंठी
डोळ्यांतील अडवून पाणी
हुंदका रोखुनी कंठी
तुम्ही केविलवाणे हसता
तुम्ही केविलवाणे हसता
अन तुम्हास नियती हसते

हे भलते अवघड असते..हे भलते अवघड असते..

तरी असतो बघणऱ्याचा
हातात रुमाल गुलाबी
वाऱ्यावर फडकवताना
पायची चालती गाडी

ती खिडकीतून बघणारी
अन स्वत:मधे रमलेली
ती खिडकीतून बघणारी
अन स्वत:मधे रमलेली
गजरा माळावा इतके
ती सहज अल्विदा म्हणते

हे भलते अवघड असते..हे भलते अवघड असते

तुम्ही म्हणता मनास आता
हा तोडायाचा सेतू
इतक्यात म्हणते ती माझ्या
कधी गावा येशील का तू?
तुम्ही म्हणता मनास आता
हा तोडायाचा सेतू
इतक्यात म्हणते ती माझ्या
कधी गावा येशील का तू?
ती सहजच म्हणुनी जाते
मग सहजच हळवी होते
ती सहजच म्हणुनी जाते
मग सहजच हळवी होते
गजऱ्यातील दोन कळ्या अन
हलकेच ओंजळीत देते

हे भलते अवघड असते..हे भलते अवघड असते

कळते की गेली वेळ
ना आता सुटणे गाठ
आपल्याच मनातील स्वप्ने
घेऊन मिटावी मूठ

ही मूठ उघडण्यापूर्वी
ही मूठ उघडण्यापूर्वी
चल निघुया पाऊल म्हणते
पण पाऊल निघण्यापूर्वी
पण पाऊल निघण्यापूर्वी
गाडीच अचानक निघते

हे भलते अवघड असते.. हे भलते अवघड असते

परतीच्या वाटेवरती
गुदमरुन जड पायांनी
ओठावर शीळ दिवाणी
बेफिकीर, पण थरथरती
पण क्षण क्षण वाढत असते
अंतर हे तुमच्या मधले
पण क्षण क्षण वाढत असते
अंतर हे तुमच्या मधले

मित्रांशी हसतानाही
मित्रांशी हसतानाही
ते दु:ख चरचरत असते

हे भलते अवघड असते
हे भलते अवघड असते

shur amhi sardar amhala kay kunachi bhiti शूर आम्ही सरदार आम्हाला काय कुणाची भीती

शूर आम्ही सरदार आम्हाला काय कुणाची भीती

देव, देश आणि धर्मा पायी प्राण घेतला हाती.

आईच्या गर्भात उमगली झुंजाराची रीत

तलवारीशी लगीन लागलं जडली येडी प्रीती.

लाख संकटं झेलून घेईल अशी पहाडी छाती

देव, देश आणि धर्मा पायी प्राण घेतला हाती.

जिंकावेवा वा कटून मरावं हेच आम्हाला ठावं

लढून मरावं मारून जगावं हेच आम्हाला ठावं.

देशापायी सारी विसरू माया ममता नाती.

देव, देश आणि धर्मा पायी प्राण घेतला हाती.

शूर आम्ही सरदार आम्हाला काय कुणाची भीती!!

 

Ye re ghana, ye re ghana / ये रे घना, ये रे घना

 

ये रे घना, ये रे घना
न्हाऊ घाल माझ्या मना

फुले माझी अळुमाळू, वारा बघे चुरगळू
नको नको म्हणताना, गंध गेला रानावना

टाकुनिया घरदार नाचणार, नाचणार
नको नको म्हणताना, मनमोर भर राना

नको नको किती म्हणू, वाजणार दूर वेणू
बोलावतो सोसाट्याचा, वारा मला रसपाना

vitthala konta ha zenda gheu hati विठ्ठला.. कोणता झेंडा घेऊ हाती

जगण्याच्या वारीत मिळेना वाट हो…साचले मोहाचे धुके घनदाट हो …||२||

आपली माणसं आपलीच नाती तरी कळपाची मेंढरास भीती

विठ्ठला.. कोणता झेंडा घेऊ हाती ||३|| घेऊ हाती…

आजवर ज्यांची वाहिली पालखी भलताच त्याचा देव होता… भलताच त्याचा देव होता…

पुरे झाली आता उगा माथेफोडी दगडात माझा जीव होता… दगडात माझा जीव होता…

उजळावा दिवा म्हणूनिया किती मुक्या बिचार्‍या जळती वाती

वैरी कोण आहे इथे कोण साथी

विठ्ठला .. कोणता झेंडा घेऊ हाती ||3||

बूजगावण्यागत व्यर्थ हे जगणं उभ्या उभ्या संपून जाई…

उभ्या उभ्या संपून जाई…उभ्या उभ्या संपून जाई

अळ रीत रीत माझं बघुनी उमगलं कुंपण इथ शेत खायी…

कुंपण इथ शेत खायी…

भक्ताच्या कपाळी अन् सारखीच माती तरी झेंडे एगळे, वेगळ्या जाती

सत्तेचीच भक्ती सत्तेचीच प्रीती

विठ्ठला .. कोणता झेंडा घेऊ हाती ||3||

mala lagali kunachi uchaki मला लागली कुणाची उचकी

आलि आलि सुगि, म्हणून चालले बिगि बिगि
गोष्ट न्हाइ सांगण्याजोगि
कुनी गालावर मारली टिचकी
मला लागली कुणाची उचकी

( कुणाची गं कुणाची ? ह्याची का त्याची ? लाजू नको, लाजू नको )

तरणीताठी, नार शेलाटी, चढले मी बांधावर
अटकर बांधा, गोरा गोरा खांदा, पदर वाऱ्यावर
फडामध्ये चाहुल, वाजलं त्याचं पाउल
माझ्या उरात भरली धडकी

निजले डाव्या कुशी, हाताची उशी, करुन मी कशी
वाऱ्याच्या लाटा, थंडीचा काटा, मनात न्यारी खुषी
सपनात आला, त्यानं छेडलं बाई मला
त्याच्या डोळ्याची नजर तिरकी

उठून सकाळी, ल‍इ येरवाळी, गेले पानोठ्यावरी
उन्हात बसले न्हात, अंगाला पानि गुदगुल्या करी
पाण्यामध्ये दिसं, त्याचं लागलं मला पिसं
त्यानं माझीच घेतली फिरकी

रात दिसं जागते, वाट त्याची बघते, किती मी घालू साद
झोप माझी उडली, जादू कशी घडली, जाई ना त्याची याद
भेटीसाठी आले मनी, कासाविस झाले मी, माझी मलाच परकी

lingobacha dongur abhali gela लिंगोबाचा डोंगूर आभाळी गेला

लिंगोबाचा डोंगूर आभाळी गेला
ठाकर गडी तिथे कधी नाही गेला

हाती घेई दोर ठाकराचा पोर
सुर्व्या देवा भर डोक्यावरी आला
नाग्याचा दोरा पुरा खाली-वर गेला
डोंगर चढायचा सराव चालला

गीत – ना. धों. महानोर
संगीत – पं. हृदयनाथ मंगेशकर
स्वर – रवींद्र साठे, चंद्रकांत काळे
चित्रपट – जैत रे जैत (१९७७)

 

dhipadi dhipang ढिपाडी ढिपांग

ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग
ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग

काळी माती, नीळ पानी, हिरव शिवार
ताज्या ताज्या माळव्याच्या भुईला या भार
ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग
काळी माती, नीळ पानी, हिरव शिवार
ताज्या ताज्या माळव्याच्या भुईला या भार
ज्वानीच्या या मळ्या मंदी पिरतीचा पानी
बघायाला कवतिक आलं नाही कुनी
माळ्याला या माळ्येवाली भेटलीच नाई
आगं रानी माझ्या मळ्यामंदी घुसशील काय

ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग
ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग

काकडीचा बांधा तुझा, मिरचीचा तोरा
मुळ्यावानी कडू तरी, रंग गोरा गोरा
तुझा मिरचीचा तोरा, तुझा रंग गोरा गोरा
तुझा मिरचीचा तोरा, तुझा रंग गोरा गोरा
ए पोरी
काकडीचा बांधा तुझा, मिरचीचा तोरा
मुळ्यावानी कडू तरी, रंग गोरा गोरा
लीम्बावानी कांती तुझी, बीटावानी ओठ
टंब्याटाचे गाल तुझे, भेन्डीवानी बोटं
काळजात मंडई तू मांडशील काय
आगं रानी माझ्या मळ्यामंदी घुसशील काय

ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग
ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग

नको दाऊ भाजीवाल्या फुकाचा रुबाब
भाजी तुझी वर ताजी, आतून खराब
नको दाऊ फुकाचा रुबाब, तुझी भाजी आतून खराब
नको दाऊ फुकाचा रुबाब, तुझी भाजी आतून खराब
नको दाऊ भाजीवाल्या फुकाचा रुबाब
भाजी तुझी वर ताजी, आतून खराब
गोड गोड बोलशील, पाडशील फशी
भाजी तुझी पाटीमंदी घेऊ तरी कशी
आजकाल कुनाचाबी भरवासा नाई

ए रानी माझ्या मळ्यामंदी घुसशील काय

ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग
ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग

तुझ्यासाठी शिवाराची केली मशागत
खूरापला जीव दिलं कालाजाच खत
राखायाला मळा केली डोल्याचीया वात
बुजगावण्याच्या परी उभा दिनरात
नको जाळू दिनरात, नको जीव टांगू
ठाव हाय मला सारं नको काही सांगू
पिरतीत राजा तुझ्या न्हाई काही खोड
तुझ्या हाती मिरचीबी लागतीया गोड
माझ्या संग मळा तुझं कसशील काय
आगं आईग रानी माझ्या मळ्यामंदी घुसशील काय

ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग
ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग
ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग
ढिपाडी ढिपांग ढिचीपाडी ढिपांग
इडीबाडी ढिचीबाडी ढिपांग

kande pohe कांदे पोहे

भिजलेल्या क्षणांना आठवणींची फोडणी
हळदीसाठी आसुसलेले हळवे मन अन कांति
आयुष्य हे चुलीवरल्या कढईतले कांदे पोहे

नात्यांच्या या बाजारातून विक्रेत्यांची दाटी
आणि म्हणे तो वरचा ठरवि शतजन्माच्या गाठी
रोज नटावे रोज सजावे धरून आशा खोटी
आले मिटूनी लाजाळुपरी पुन्हा उघडण्यासाठी
आयुष्य हे चुलीवरल्या कढईतले कांदे पोहे

दूर देशीच्या राजकुमारा ची स्वप्ने पाहताना
कुणीतरी यावे हळूच मागुन ध्यानी मनि नसताना
नकळत आपण हरवून जावे स्वतास मग जपताना
अन मग डोळे उघडावे हे दिवास्वप्न पहाताना
आयुष्य हे चुलीवरल्या कढईतले कांदे पोहे

भुतकाळच्या धुवून अक्षता तांदुळ केले ज्यांनी
आणि सजवाला खोटा रुखवत झाडांच्या फाद्यांनी
भविष्य आता रंगवण्याचा अट्टहास ही त्यांचा
हातावरच्या मेंदीवर ओतून लिंबाचे पाणी
आयुष्य हे चुलीवरल्या कढईतले कांदे पोहे

ajun tari rul sodun अजुन तरी रूळ सोडुन

अजुन तरी रूळ सोडुन सुटला नाही डब्बा
अजुन तरी नाही आमच्या चारीत्र्यावर धब्बा

आमच्या देखील मनी आले चांदण्याचे पूर
आम्हालाही दिसल्या शम्मा अन शम्यांचे नूर
अजुन तरी पर्वा ना शम्मे पासुन दूर
मैत्रीणीच्या लग्ना गेलो घालुन काळा झब्बा
अजुन तरी नाही आमच्या चारीत्र्यावर धब्बा
अजुन तरी रूळ सोडुन सुटला नाही डब्बा
अजुन तरी नाही आमच्या चारीत्र्यावर धब्बा

कुणी नजरेचा ताणून नेम केलेले जखमी
कुणी ऒठांचे ऩाजुक अस्त्रे वापरली हुकमी
अन शब्दांचे जाम भरुनी पाजीले कुणी
मैघान्याचे स्मरले आम्हा ………. मंदीर मज्जीद काबा
अजुन तरी नाही आमच्या चारीत्र्यावर धब्बा
अजुन तरी रूळ सोडुन सुटला नाही डब्बा
अजुन तरी नाही आमच्या चारीत्र्यावर धब्बा

कधी गोडीने गाउन गेलो जोडीने गाणी
रमलो ही जरी विसरुन सारे आम्ही खुळ्यावाणी
सर्वस्वाची घेउनी दाने आले जरी कुणी
अजुन तरी सुटला नाही हातवरचा ताबा
अजुन तरी नाही आमच्या चारीत्र्यावर धब्बा
अजुन तरी रूळ सोडुन सुटला नाही डब्बा
अजुन तरी नाही आमच्या चारीत्र्यावर धब्बा

varyavarati gandh pasarala वाऱ्यावरती गंध पसरला

चित्रपट : सावरखेड एक गाव
गीत : दासू
संगीत : अजय, अतुल
स्वर :  कुणाल गांजावाला

वाऱ्यावरती गंध पसरला नाते मनाचे
मातीमध्ये दरवळणारे हे गाव माझे
जल्लोष आहे आता उधाणलेला
स्वर धुंद झाला मनी छेडलेला
शहारलेल्या,  उधाणलेल्या कसे सावरावे

स्वप्नातले गाव माझ्यापुढे
दिवसाचा पक्षी अलगद उडे
फांदिच्या अंगावरती
चिमणी ती चिवचिवणारी
झाडात लपले सगे-सोयरे
हा गाव माझा जुना आठवाचा
नादात हसऱ्या या वाहत्या नदीचा
ढगात उरले पाऊसगाणे कसे साठवावे

हातातले हात मन बावरे
खडकाची माया कशी पाझरे
भेटीच्या ओढीसाठी श्वासाचे झुंबर हलते
शब्दांना कळले हे गाणे नवे
ही वेळ आहे मला गुंफणारी
ही धुंद नाती गंधावणारी
पुन्हा एकदा उरी भेटता कसे आवरावे?